Spondylolysis
- Onstaat op jonge leeftijd t.g.v. een onvolledig aangelegd pars interarticularis van de wervel en er kan, na acuut of repetitief hyperextensie trauma, een fractuur ontstaan.
- Bekende “Scottie dog” fenomeen op rontgen.
- Behandeling in acute fase à dragen van brace om consoldatie te geven v.d. fractuur.
- Beh. Chronische fase à oefentherapie, gericht op isometrische stabiliserende oefeningen v.d. WK, oprekken v.d. hamstrings en ‘low impact aerobics’. Nadruk bij de behandeling ligt steeds op symptoom bestrijding, veel minder op fractuurgenezing.
- Facetgewrichten voorkomen de voorwaartse wervelafglijding, als om een of andere reden deze benigne blokkade niet meer functioneel is kan wervelafglijding optreden à spondylolisthesis.
- Wervel volledig afgegledenà spondyloptose.
- Klassieke houding = bekkenkanteling naar voren (anterieur) met een lichte scliose en licht gebogen knieen met vaak een ‘knikkende knieen looppatroon’
- LO: lokale (pinpoint) drukpijn over de betrokken processi spinosi, bilaterale ‘straight leg elevation test’ is +.
- Behandeling = chirurgisch en/of conservatief.
- Conservatieve
behandeling: oefentherapiegericht op isometrische stabiliserende
oefeningen v.d. WK, oprekken van de hamstrings en ‘low impact aerobics’.
! Selectief oefenen van de buikspieren kan exacerbatie van de klachten geven ! - Indicaties voor chirurgische: radiculopathie (uitstralende pijn in het worteltraject zonder wortellaesie), chronische pijn met goed klinisch effect van tijdelijke immobilisatie (korset), ernstige wervelafglijding of instabiliteit bij flexie – deflexie op ronten opnamen.
- Chirugische behandeling: Repositie v.d. afglijding, postero-laterale fusie met instrumentie en botplastiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten